Ο Peter Monteverdi, διαχειριζόταν με μεγάλη επιτυχία την επιχείρηση επισκευής αυτοκινήτων που ίδρυσε ο πατέρας του, έως τις αρχές της δεκαετίας του 1960, αναπτύσοντας την σε μια μεγάλη αντιπροσωπεία αυτοκινήτων Ferrari, BMW και Lancia και μέχρι το 1967, όταν αποφάσισε να ξεκινήσει την παραγωγή δικών του πολυτελών sport και touring αυτοκινήτων, μετά από διαμάχη με τον Enzo Ferrari.
Ο Monteverdi, δεχόταν έντονες πιέσεις από τον Enzo Ferrari, να αγοράζει 100 αυτοκίνητα τη φορά και να τα πληρώνει προκαταβολικά (ενώ η έως τότε συμφωνία τους ήταν διαφορετική), αλλιώς θα έχανε την αποκλειστικότητα και θα έβρισκαν άλλον αντιπρόσωπο στην Ελβετία. Εκείνο το διάστημα, ο Monteverdi, δεν είχε τη δυνατότητα όπως του εξήγησε, να κάνει αυτού του μεγέθους τις αγορές και έτσι ο Enzo συνεργάσθηκε με άλλον αντιπρόσωπο. Αυτή η ενέργεια ήταν τελείως άδικη αλλά ο Enzo την πραγματοποίησε. Μετά από αυτό το γεγονός, ο Monteverdi αποφάσισε να κατασκευάσει το δικό του αυτοκίνητο.
Χρειάσθηκε 2 χρόνια, για να σχεδιάσει και να κατασκευάσει το αρχικό πρωτότυπο του μοντέλου Monteverdi 375S. Ήθελε το αυτοκίνητο του να διαφέρει από τα μοντέλα της Ferrari, παρέχοντας αυτά που μία Ferrari δεν παρείχε. Τα αυτοκίνητα της Ferrari, απευθύνονταν σε νέας ηλικίας πελάτες, αλλά ήταν ελάχιστοι οι νέοι που θα μπορούσαν να διαθέσουν τόσα χρήματα για την αγορά τους, σε αντίθεση με τους μεγαλύτερης ηλικίας πελάτες, οι οποίοι είχαν αυτή τη δυνατότητα. Όμως, οι μεγαλύτερης ηλικίας πελάτες, ήθελαν πράγματα όπως αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων και άλλες ανέσεις, που ο Enzo αρνιόταν πεισματικά να παρέχει ως προαιρετικές επιλογές.
Το 1967, παρουσίασε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το πρώτο δικό του μοντέλο, τη ναυαρχίδα της συλλογής Monteverdi, το 2θέσιο Monteverdi High Speed 375S coupé. Το 375S Coupe, διέθετε ιταλικό σχεδιασμό σε συνδυασμό με υψηλή αμερικανική τεχνολογία και καθιερώθηκε αμέσως στην κορυφαία κατηγορία των πολυτελών GT, όπως ήταν τα Iso Rivolta, Jensen και De Tomaso.
Χρησιμοποιούσε χαλύβδινο πλαίσιο που παρείχε η Stahlbau Muttenz GmbH με αμάξωμα από αλουμίνιο, δημιούργημα του ιταλού σχεδιαστή Pietro Frua. Το 375S coupé έμοιαζε πολύ με άλλες διάσημες δημιουργίες του Frua εκείνης της εποχής, ιδιαίτερα με τη Maserati Mistral Coupé και το Βρετανικό AC 428.
Το κομψό 375S coupé, είχε μήκος 4620 mm, πλάτος 1795 mm, ύψος 1230 mm και μήκος μεταξονίου 2500 mm. Ήταν εφοδιασμένο με έναν κινητήρα Chrysler Magnum V8, 7210 cc, 375 ίππων στις 4600 σ.α.λ, ροπή 651 Nm στις 3200 σ.α.λ, μετάδοση μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων Torque-Flite 3 σχέσεων της Chrysler η ενός χειροκίνητου της ZF, 5 σχέσεων, πίσω άξονα DeDion, εμπρός-πίσω δισκόφρενα, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ Koni και είχε ένα πολυτελές εσωτερικό, κατασκευασμένο σύμφωνα με τα υψηλότερα πρότυπα της εποχής. Το βάρους 1805 κιλών coupé, ανέπτυσε τελική ταχύτητα 255 χλμ/ώρα (158 mph) και επιτάχυνε από 0 έως τα 100 χλμ/ώρα σε 5,8 δευτερόλεπτα και έως τα 200 χλμ/ώρα σε 28,4 δευτερόλεπτα. Από το 1968 έως το 1969, κατασκευάστηκαν 11 αντίτυπα του μοντέλου που σχεδίασε ο Frua.
Έως το 1968 και λίγο πριν λήξει η συνεργασία του με τον Monteverdi, ο Frua είχε σχεδιάσει και δύο κουπέ 2 + 2, με μακρύτερο μεταξόνιο. Τό ένα από αυτά παρουσιάσθηκε στην αγορά ως Monteverdi 375 L, ενώ το άλλο αφού παρέμεινε για μερικά χρόνια στην εταιρεία του Frua, τροποποιήθηκε ελαφρώς και το 1971 πωλήθηκε στην AC, η οποία το παρουσίασε ως το μοντέλο AC 428. Έτσι το 1968, ο Monteverdi, παρουσίασε το High Speed 375L coupé 2 + 2 GT, που λόγω του μακρύτερου μεταξονίου, επέτρεπε σε τέσσερις επιβάτες να κάθονται άνετα και για την εποχή του ήταν εξαιρετικά πολυτελές, με ταπετσαρία από δέρμα σουέτ, αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, ηλεκτρικά παράθυρα, υδραυλικό τιμόνι και κλιματισμό.
Το 1969, ο Monteverdi επέλεξε τη μικρή Carrozzeria Fissore για περαιτέρω συνεργασία και ο Fissore επανασχεδίασε το 375 L Coupé και δημιούργησε τα αμαξώματα που στη συνέχεια παραδόθηκαν στη Monteverdi στην Ελβετία. Τώρα, το αυτοκίνητο είχε πιό τετράγωνες γραμμές αλλά ακόμα κομψές διαστάσεις.
Το 375 L Coupé που σχεδίασε ο Fissore, είχε μήκος 4800 mm, πλάτος 1795 mm, ύψος 1270 mm, μήκος μεταξονίου 2680 mm και βάρος 1820 κιλά. Ήταν εφοδιασμένο με έναν κινητήρα Chrysler Magnum V8, 7210 cc, 375 ίππων στις 4600 σ.α.λ, ροπή 651 Nm στις 3200 σ.α.λ, μετάδοση μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων Torque-Flite 3 σχέσεων της Chrysler, πίσω άξονα DeDion, εμπρός-πίσω δισκόφρενα, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ Koni, ρεζερβουάρ 115 λίτρων, κατανάλωση καυσίμου 25.1 λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα, ανέπτυσε τελική ταχύτητα 250 χλμ/ώρα (155 mph) και επιτάχυνε από 0 έως τα 100 χλμ/ώρα σε 6 δευτερόλεπτα και έως τα 200 χλμ/ώρα σε 29 δευτερόλεπτα.
Ο σχεδιασμός 2 + 2 έγινε το πρότυπο μοντέλο, αλλά στη συνέχεια κατασκευάσθηκαν και άλλα στυλ αμαξώματος, όπως το 2θέσιο coupé 375 S, με κοντό μεταξόνιο, το 375 C, ένα drophead (κάμπριο) με το ίδιο κοντό μεταξόνιο και το 375-4 Sedan, μία τετράθυρη λιμουζίνα.
Τα αυτοκίνητα του Monteverdi, είναι εξαιρετικά σπάνια στις μέρες μας και έχουν αρκετά αλμυρή τιμή αν κάποιος θελήσει να αποκτήσει ένα.
